Tussen stedelijke structuur en natuurgebied
In het centrum van Beersel vlakbij het kasteel en de kerk en met een uitzonderlijk uitzicht op de Zennevallei, ligt het perceel van de woning.
Aan de straatkant sluit het terrein aan op een reeks klassieke rijwoningen die het centrum van Beersel kenmerken en naar achter toe daalt het terrein af naar de Zennevallei ; de tuin gaat over in een natuurgebied.
De overgang tussen de bijna stedelijke dorpsstructuur aan de straatkant en het groene karakter van de Zennevallei aan de achterkant geven de site een bijzondere kwaliteit.
Prioriteiten van het wonen
Het beperkte budget heeft er toe geleid dat constant keuzes diende gemaakt te worden in functie van de gestelde prioriteiten. Het leven met het gezin en het maximaal uitbuiten van de kwaliteiten van het perceel zijn de essentiele keuzes die aan de basis van de architectuur liggen. Vanuit deze optiek is de woning opgevat als een primaire, maar goed geïsoleerde buitenschil, die bescherming biedt tegen weer en wind. Binnen deze randvoorwaarden zijn de ecologische keuzes zo ver als mogelijk doorgevoerd.
Er zijn weinig afwerkingen voorzien en technieken en leidingen blijven zichtbaar. Zo is de architectuur ‘leesbaar’ en wordt duidelijk hoe de woning is opgebouwd, welke materialen worden gebruikt, hoe ze er uitzien en hoe ze aanvoelen. De eigenaars, zelf kunstenaars, hebben op verschillende plaatsen in de woning kleuraccenten aangebracht, die contrasteren met de brute afwerking en de woning doen opleven en vibreren.
Goochelen met de enveloppe, ruimte en licht
Om tegemoet te komen aan stedenbouwkundige voorschriften is de volledige bebouwbare enveloppe ingevuld. Om de bouwkosten te beperken is de totale vloeroppervlak beperkt. Hierdoor ontstaan er grote vides. Zij zijn heel precies ontworpen in functie van lichtinval en ruimtelijke beleving, en geven de woning de mogelijkheid te evolueren en uit te breiden als de noden van de bouwheer dit verreisen.
Het eindresultaat is een woning waarin intieme en genereuze ruimtes in elkaar overvloeien en men overal een andere sensatie heeft.
Naar de tuin toe opent de woning zich en definiëren twee overgangsruimtes de relatie tussen binnen en buiten. Er ontstaat een sterke wisselwerking en de kwaliteit van het perceel wordt maximaal gevaloriseerd.
Binnen- en buitenkamers
Op de eerste verdieping is een terras geplaatst dat het licht binnen brengt tot diep in de woning. Het is een plek vanaf waar men het landschap overschouwt. In de zomer kan hier gegeten worden. Dit terras is een ruimte die tegelijk binnen en buiten is. Visueel en ruimtelijk maakt het deel uit van de woning, maar we bevinden ons wel buiten.
Een tweede, overdekte buitenruimte bevindt zich op tuinniveau. Ze is het resultaat van de topografie van het terrein in combinatie met een leefruimte die is opgebouwd uit verspringende niveaus. Enerzijds hoort het bij de woning en geeft het lage plafond een beschermend gevoel, anderzijds bevinden we ons buiten en ontstaat het gevoel dat de tuin doorloopt in de woning. De ruimte kan gebruikt worden voor verschillende activiteiten.
Aansluitend op dit tuinterras is een sanitaire cel voorzien, die de overgang tussen het tuinleven en huisleven verder vergemakkelijkt.
Het gebruik van verspringende niveaus in de leefzone is niet enkel een geste die toelaat een overdekt terras te creëren, zij heeft ook een ruimtelijke functie in de woning: in de leefruimte krijgt men het gevoel verheven te zijn boven het landschap en men kan optimaal profiteren van het uitzicht.
House DomTom
Entre tissu urbain et réserve naturelle
Située dans le centre de Beersel, non loin du château-fort et de l’église Notre-Dame d’Alsemberg, la parcelle bénéficie d’une vue exceptionnelle sur la vallée de la Senne.
Côté rue, le terrain s’inscrit dans la continuité d’une rangée de maisons traditionnelles caractéristiques du centre de la commune. A l’arrière, le terrain descend dans la vallée de la Senne; le jardin se change alors en une réserve naturelle.
La transition entre le tissu urbain côté rue et le caractère naturel de la vallée de la Senne à l’arrière donne au site comme un statut de pivot.
Priorités de l’habitation
Les limites du budget ont constamment mené à définir des priorités et à faire des choix en fonction de celles-ci : la vie en famille et l’exploitation maximale des qualités de la parcelle.
Dès lors, l’habitation est interprétée comme une enveloppe ‘première’ bien isolée, qui offre une protection au vent et à la pluie.
Les choix écologiques sont poussés le plus loin possible à partir de ces conditions.
La technique et les canalisations restent visibles. Ainsi, la construction est ‘lisible’, nous pouvons voir les matériaux utilisés, leur apparence et ‘ressentir’ leur matérialité.
Les maîtres d’ouvrage, tous deux artistes, ont apporté des accents de couleur à plusieurs endroits qui contrastent avec les finitions brutes, animent la maison et la font vibrer.
Jongler avec l’enveloppe, l’espace et la lumière
Afin de répondre aux prescriptions urbanistiques, toute l’enveloppe constructible est exploitée.
La surface au sol est définie proportionnellement au budget, ce qui crée de grands vides.
Ils sont conçus très précisément en fonction de la lumière et de l’expérience de l’espace, et permettent à l’habitation d’évoluer et de s’étendre à la mesure des besoins des maîtres d’ouvrage.
Il en résulte une maison où des espaces intimes et généreux se fondent les uns dans les autres et dans laquelle nous avons partout une autre sensation.
Vers le jardin, l’habitation s’ouvre grand et deux espaces de transition définissent une relation entre intérieur et extérieur.
Il existe une forte interaction et les qualités de la parcelle sont valorisées au maximum.
Des «pièces» ‘intérieur-extérieur’
Au premier étage, une terrasse amène la lumière loin dans la maison. A partir de cet endroit, nous pouvons contempler le paysage. En été, la terrasse fait office de salle à manger. Cette terrasse est un espace à la fois intérieur et extérieur: visuellement et spatialement, elle fait partie de la maison, mais elle se trouve à l’extérieur.
Un deuxième espace, couvert celui-ci, se trouve à hauteur du jardin. Il découle de la topographie du terrain et de l’ espace de vie construit en porte-à-faux. D’une part, cet espace appartient à l’habitation et le plafond bas éveille un sentiment de protection. D’autre part, nous nous trouvons à l’extérieur et le jardin semble traverser l’habitation. Cet espace peut accueillir plusieurs activités.
Une cellule sanitaire le jouxte et facilite la transition entre la vie du jardin et celle de la maison.
Plus qu’un geste qui permet de créer une terrasse couverte, le porte-à-faux remplit une fonction spatiale: il permet de créer dans l’espace de vie le sentiment d’être élevé au-dessus du paysage et de profiter de la vue de manière optimale.
