De toeschouwer bevindt zich in een fysieke relatie van actie met de werken die in situ verzameld en gemaakt zijn. De relatie tot de architectuur wordt op een directe en contextuele manier in beeld gebracht. Bovendien zal een reeks objectievere werken zich toespitsen op een kwestie die te weinig aan bod komt: hoe kan een kunstenaar die in zijn werk, in zijn praktijk, de voorkeur geeft aan het in-situ-principe, dit privilege verzoenen met de productie van stukken die bedoeld zijn om te circuleren of zelfs in collecties te worden opgenomen?

The spectator visitor finds himself in a physical relationship of action with the works gathered and created in situ. The relationship to architecture is brought into play in a direct and contextual way. Moreover, a set of more objectal pieces will focus on an issue that is too rarely worked on: how can an artist who favours the in-situ principle in his work, in his practice, reconcile this privilege with the production of pieces intended to circulate or even enter collections?