Treasure and Tat by Joel O'Donoghue

Everyone’s homes are full of bits of treasure, disguised as tat. These objects may not mean anything to anyone else, and they may not be worth a penny, but to their owners they have tremendous sentimental value. This is usually because, attached to each of these items, is a story. 

Over the last few months choreographer Joel O’Donoghue has been collecting some of these stories. He has led movement workshops and interviewed people via a range of charities and community groups, such as London Bubble Theatre Company, South London Cares, Time and Talents, and Dancing to The Music of Time. He has documented all of the participants’ stories on his online blog :

https://www.joelodonoghue.co.uk/blog-1

Treasure and Tat is a compilation of work based on the different stories Joel has collected.

“One story that I particularly liked was Lucy's box of childhood memories. The box includes scrapbooks, photographs and medals from when she was a child. The medals she received where awarded to her by her primary school in recognition of her curtesy, and for best supporting actress in her school play as King Louie in The Jungle Book. One thing she remembers doing particularly well as a supporting actress was mouthing the words to a pre-recorded song. She told me that in hindsight she didn't think her costume was very politically correct.”

 

Joel’s artistic objective:

“When creating work I want to make something that is gripping for an audience, but without them necessarily understanding why. As such, my work is often a contradiction in terms. It is incredibly physical, but places an equal emphasis on subtle gestural moments and outlandish exaggerations of pedestrian action. It moves seamlessly from the minimalist, to the fantastic, to the completely nonsensical. This juxtaposition, though bizarre, provokes a sort-of understated humour by coaxing the audience into an acceptance of the inexplicable, and delight in the non sequitur.

I have a background both in dance and set design, and I am interested in finding ways of adapting work to new environments. Over the past year I have been collaborating with a lighting designer, a sound designer and a composer, to see if we could create a mutual coexistence between movement, light and sound. The three different elements should work in harmony together, whilst also being independent from one another - like a conversation.

I believe that each of the works I create are accidentally linked to past experiences of mine. In 2003 I had a brain tumour removed from my left temporal lobe, which badly affected my aural and visual memory. The different works I create are like a journey through my own forgotten past. I recently discovered that a work I choreographed in 2014, was heavily inspired by my grandparents.”

+ more

Bientot! 

Iedereen zijn huizen zitten vol met stukjes schat, vermomd als een tatoeage. Deze voorwerpen betekenen voor niemand anders iets en zijn misschien geen cent waard, maar voor hun eigenaars hebben ze een enorme sentimentele waarde. Dit komt meestal omdat er aan elk van deze voorwerpen een verhaal vastzit.
Choreograaf Joel O'Donoghue heeft de afgelopen maanden een aantal van deze verhalen verzameld. Hij heeft bewegingsworkshops geleid en mensen geïnterviewd via verschillende liefdadigheidsinstellingen en gemeenschapsgroepen, zoals London Bubble Theatre Company, South London Cares, Time and Talents, en Dancing to The Music of Time. Hij heeft alle verhalen van de deelnemers gedocumenteerd op zijn online blog:
https://www.joelodonoghue.co.uk/blog-1

Treasure and Tat is een compilatie van werk gebaseerd op de verschillende verhalen die Joel heeft verzameld.
"Een verhaal dat me bijzonder beviel was Lucy's doos met jeugdherinneringen. De doos bevat plakboeken, foto's en medailles uit haar kindertijd. De medailles die ze ontving werden haar uitgereikt door haar basisschool als erkenning voor haar kribbigheid en voor de beste ondersteunende actrice in haar schoolspel als koning Louie in The Jungle Book. Een ding dat ze zich herinnert dat ze het bijzonder goed deed als bijrolster, was dat ze de woorden van een vooraf opgenomen liedje in de mond nam. Ze vertelde me dat ze achteraf gezien haar kostuum niet erg politiek correct vond".
 
Joels artistieke doel:
"Bij het maken van werk wil ik iets maken wat het publiek aangrijpend vindt, maar zonder dat ze begrijpen waarom. Mijn werk is dus vaak een contradictio in terminis. Het is ongelooflijk fysiek, maar legt evenzeer de nadruk op subtiele gebaren en bizarre overdrijvingen van de voetgangersactie. Het gaat naadloos over van het minimalistische, naar het fantastische, naar het volslagen onzinnige. Deze juxtapositie, hoe bizar ook, roept een beetje ingetogen humor op door het publiek te verleiden tot acceptatie van het onverklaarbare en het plezier in het niet-sequiturisme.
Ik heb een achtergrond in zowel dans als decorontwerp en ik ben geïnteresseerd in het vinden van manieren om mijn werk aan te passen aan nieuwe omgevingen. Het afgelopen jaar heb ik samengewerkt met een lichtontwerper, een geluidsontwerper en een componist om te kijken of we een wederzijdse coëxistentie tussen beweging, licht en geluid kunnen creëren. De drie verschillende elementen moeten in harmonie samenwerken, maar ook onafhankelijk van elkaar zijn - zoals een gesprek.
Ik geloof dat elk van de werken die ik maak per ongeluk verbonden is met mijn ervaringen uit het verleden. In 2003 liet ik een hersentumor uit mijn linker temporale kwab verwijderen, wat mijn auditieve en visuele geheugen ernstig aantastte. De verschillende werken die ik maak zijn als een reis door mijn eigen vergeten verleden. Onlangs ontdekte ik dat een werk dat ik in 2014 heb gechoreografeerd, sterk geïnspireerd was door mijn grootouders.

+ meer